O książce: 2022 / - Chcesz powiedzieć, że zostałam dawczynią dla Twojego dziecka? - Dla naszego - poprawiam. — Dwa lata temu poddałam się zapłodnieniu in vitro. Zaszłam w ciążę z bliźniakami. Jedno zmarło przy urodzeniu. Tak mi mówili, ale... - Nonsens. Alinę nosiła i urodziła moja żona. „Jej prawdziwą matką jestem ja!”. - Prawie krzyczę. „A jej siostra Rita czeka na nią w domu”. Oboje są naszymi dziećmi. W panice wyciągam telefon i uruchamiam niezbędne pliki. „Patrz!”. – Odwracam wyświetlacz w jego stronę. Vadim robi się ponury. – Co do cholery?.. * * * On jest moim szefem. Jestem jego asystentem. Oboje nie jesteśmy wolni. Nie łączy nas nic poza pracą, ale pewnego dnia poprosił mnie, żebym zaopiekowała się jego córką. Który okazał się być kopią mojego dziecka.